Το χιούμορ στην Αρχαία Ελλάδα

Οι Αρχαίοι Ελλήνες είχαν πολύ καλή αίσθηση του χιούμορ και αυτό φαίνεται σε όλη την Ελληνική Γραμματεία που διασώθηκε. Από το χιούμορ των αρχαίων Ελλήνων καταλαβαίνει κανείς αν γνωρίζει πόσο κοντά αισθάνονταν τη χαρά με τη λύπη, την ευτυχία με τη δυστυχία, τη ζωή με το θάνατο. Χωρίς να "απωθούν" τον θάνατο, χαίρονταν τη ζωή. Από το γεγονός ότι στην αρχαία Ελλάδα δημιουργήθηκαν συγχρόνως η τραγωδία και η κωμωδία, καταλαβαίνει κανείς και το χιούμορ των αρχαίων Ελλήνων. Επιγραμματικά το εκφράζει αυτό το ωραίο απόφθεγμα: "η τραγωδία και η κωμωδία γράφονται με τα ίδια γράμματα". Σε κανέναν άλλο πολιτισμό δεν υπηρήρχε η έννοια του "χιουμορ" (Εκ του χυμού, δηλαδή απόσταγμα ευφυίας), παρά μόνο στα κείμενα των Αρχαίων Ελλήνων, απολάυστε λοιπόν το απόσταγμα της ευφυίας των προγόνων μας.


---------------------------------------------------------------------------------
Ένας σοφιστής υποστήριζε ότι απο όλα τα πράγματα την μεγαλύτερη αξία έχει ο λόγος, οπότε και ο βασιλιάς της Σπάρτης Άγης του είπε “ Δηλαδή όταν δεν μιλάς δεν έχεις καμία αξία;”


Ο Διογένης περνώντας κάποτε έξω απο βρώμικα λουτρά είπε: “Αυτοί που λούζονται εδώ, που πάνε μετά για να καθαριστούν;”


Είπε κάποιος στον Διογένη: “ Οι συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε εξορία” και απαντά ο Διογένης: “ και γω τους καταδίκασα να μένουν στον τόπο τους”


Κάποιος έλεγε στον Ιπποκράτη να πάει στην Περσία να δει τον καλοσυνάτο βασιλιά Ξέρξη. Ο Ιπποκράτης του απάντησε: “ Δεν χρειάζομαι καλοσυνάτο άνθρωπο που να με διαφεντεύει”


Όταν είδε ο Διογένης έναν αδέξιο τοξοβόλο, στάθηκε μπροστά στον στόχο και είπε: “ εδώ είναι το μόνο ασφαλές σημείο”


Είπαν στον Διογένη: “ Διογένη, σε κοροιδεύουν” και αυτός απάντησε: “ εγώ δεν νοιώθω καμιά κοροιδία”


Ένας κακός άνθρωπος τοποθέτησε στην πόρτα του σπιτιού του μια επιγραφή, για να ξορκίσει το κακό, η οποία έγραφε: “ Κανένα κακό να μην μπεί μέσα στο σπίτι αυτό”
Ο Διογένης που περνούσε απέξω, το διάβασε και αναρωτήθηκε: “ Μα καλά, ο ιδιοκτήτης απο που θα μπεί;


Κάποιος ετοιμαζόταν να βγάλει εγκωμιαστικό λόγο για τον Ηρακλή, και ο Σπαρτιάτης στρατηγός Ανταλκίδας ρώτησε: “ Γιατί, μήπως ετοιμαζόταν κανείς να τον κατηγορήσει;”


Κάποιος άκουσε ότι τους Σπαρτιάτες μετά το δείπνο τους αναγκάζουν να πιουν, αναρωτήθηκε: ¨μήπως τους αναγκάζουν και να φάνε;¨


Κάποιοι πληροφόρησαν τον Αριστοτέλη ότι κάποιοι τον έβριζαν, και ο Αριστοτέλης είπε:¨ όταν λείπω, δέχομαι ακόμα και να με μαστιγώνουν”


Ο Πύρρος, Βασιλιάς της Ηπείρου, μετά απο δύο νίκες με τους Ρωμαίους, που έχασε πολλούς άνδρες είπε: “ Αν πετύχουμε άλλη μια νίκη σαν αυτές, καταστραφήκαμε!!! “


Ένας τύραννος ρώτησε τον Διογένη ποιος χαλκός είναι ο καταληλλότερος για την κατασκευή ενός αδριάντα, και αυτός απάντησε: “ Ο χαλκός εκείνος με τον οποίο κατασκευάστηκαν οι αδριάντες των τυραννοκτόνων Αρμοδίου και Αριστογείτονα”


Έλεγε κάποτε ο Θαλής ότι ο θάνατος δεν διαφέρει σε τίποτα απο την ζωή. Τότε πετάχτηκε κάποιος απο την παρέα και του λέει: “ Αν είναι έτσι γιατί δεν προτιμάς τον θάνατο;¨ και του απαντάει ο Θαλής: “ Ακριβώς γιατί δεν διαφέρει απο την ζωή”


Κάποιος έλεγε ότι η ζωή είναι άσχημη, και ο Διογένης του είπε: ¨ Άσχημη δεν είναι η ζωή, άσχημη είναι η άσχημη ζωή”


Κάποτε ο Διογένης είπε δυνατά: “ Ελάτε εδώ άνθρωποι”, κι όταν μαζεύτηκε λοιπόν κόσμος γύρω του, τους κυνήγησε με το μπαστούνι του λέγοντας: “ Ανθρώπους κάλεσα, όχι ζώα”


Κάποτε είδε κάποιος τον Διογένη να ζητά ελεημοσύνη απο ένα άγαλμα, και τον ρώτησε γιατί το κάνει αυτό και ο Διογένης απάντησε: “ Εξασκούμαι στο να μην απογοητεύομαι απο την αναισθησία των ανθρώπων”

Ζητούσε ο Διογένης ελεημοσύνη απο κάποιον λέγοντας του: “ Αν έδωσες σε άλλον, δώσε και σε μένα. Αν δεν έχεις δώσει σε κανέναν ξεκίνα απο εμένα”


Ο ρήτορας Αναξιμένης ήταν παχύς, τον πλησιάζει λοιπόν ο Διογένης και του λέει: “ Δώσε σε μας τους φτωχούς ένα μέρος απο την κοιλιά σου...και συ θα ξαλαφρώσεις και μας θα ωφελήσεις”


Κάποιος ρώτησε τον Αριστοτέλη το γιατί αρέσει στους ανθρώπους να πηγαίνουν σε ωραία μέρη και να κάνουν παρέα με ωραία πρόσωπα, και ο Αριστοτέλης απάντησε: “ είναι μια ερώτηση που μόνο ένας τυφλός θα έκανε”


Ο τύραννος των Συρακουσών Διόνυσος έστειλε τον ποιητή Φιλόξενο στα λατομεία γιατί δεν του αναγνώριζε την “αξία” των ποιημάτων του. Τον ξανακάλεσε για να ακούσει μερικά νέα ποιήματά του, αλλά ο Φιλόξενος σηκώθηκε να φύγει. Ο τύραννος τον ρώτησε που πάει και ο ποιητής απάντησε: “ μα, και πάλι στα λατομεία”


Ένας πατέρας ζήτησε απο τον Αρίστιππο να διδάξει τον γιό του. Ο φιλόσοφος του ζήτησε 500 δρχ και ο πατέρας θεώρησε ότι ήταν υπερβολικό ποσό λέγοντας: “ Μα με τόσα χρήματα θα μπορούσα να αγοράσω κάποιο ζώο” και του απαντά ο Αρίστιππος: “ Αγόρασε...και έτσι θα έχεις δύο”


Μια γερόντισσα δικαζόταν απο τον Φίλιππο ο οποίος νύσταζε πολύ, παρακάλεσε λοιπόν να της δωθεί το δικαίωμα της έφεσης. Απόρησε ο Φίλιππος και την ρώτησε: “ μα σε ποιόν θα υποβάλεις την έφεση εφόσον δεν υπάρχει ανώτερος απο εμένα;” και εκείνη απάντησε “ Στον Φίλιππο όταν δεν θα νυστάζει”


Ο κυνικός φιλόσοφός Θράσυλλος ζήτησε ως αμοιβή απο τον βασιλιά Αντίγονο μια δραχμή, ο Αντίγονος του είπε: “δεν είναι αυτή αντάξια ενός βασιλιά”, τότε ο Θράσυλλος του ζήτησε ένα τάλαντο και του είπε πάλι ο Αντίγονος: “ Αυτό πάλι δνε είναι αντάξιο ενός κυνικού φιλοσόφου”


Ρώτησαν κάποτε τον Αριστοτέλη: “ Τι κερδίζουν αυτοί που λένε ψέματα;¨
και απάντησε: “ Να μην τους πιστεύει κανείς ακόμα και όταν λένε την αλήθεια”


Ρωτήσανε τον Διογένη αν ο θάνατος είναι κάτι κακό και αυτός τους απάντησε: “ Πως μπορούμε να πούμε ότι είναι κακό αυτό, που όταν έρθει δεν το αισθανόμαστε;”


Έτρωγε ο Διογένης στην μέση της αγοράς, και μερικοί μαζευτήκανε γύρω του αποκαλώντας τον “σκύλο”. Ο Διογένης τους απάντησε: “Σκύλοι είστε εσείς που μαζευτήκατε και κοιτάτε έναν άνθρωπο στο στόμα την ώρα που τρώει”


Μιλούσε στην αγορά ο Σωκράτης, και κάποιος γόνος αριστοκρατικής οικογενείας του είπε ότι είναι απο άσημη καταγωγή. Τότε ο Σωκράτης του απάντησε: “ Αν εγώ πρέπει να ντρέπομαι για την άσημη καταγωγή μου, τότε οι καλοί και άξιοι πρόγονοί σου θα πρέπει να νοιώσουν ντροπή για σένα τον ανάξιο απόγονό τους”


Ο Πολυκράτης, τύραννος της Σάμου, χάρισε στον ποιητή ανακρέοντα ένα τάλαντο. Ο ποιητής του το γύρισε πίσω λέγοντας: “ μισώ το δώρο που θα με κάνει να χάσω τον ύπνο μου τα βράδια”


Για έναν φιλάργυρο πλούσιο ο Βίωνας είπε: “ δεν εξουσιάζει αυτός την περιουσία του αλλά η περιουσία του αυτόν”


Ο Μ. Αλέξανδρος έστειλε στον στον Φωκίωνα 100 τάλαντα. Ο Αθηναίος πολιτικός ρώτησε: “ Γιατί ο Αλέξανδρος διάλεξε εμένα απο όλους τους Αθηναίους για να μου χαρίσει 100 τάλαντα;”


Οι απεσταλμένοι απάντησαν: “ γιατί μόνο εσένα θεωρεί έντιμο” Ο Φωκίωνας αρνήθηκε το δώρο λέγοντας: “ Ας μ αφήσει λοιπόν να είμαι και να φαίνομαι έντιμος”


Ο Φίλιππος παρακολουθούσε τους Ολυμπιακούς αγώνες, και κάποιοι Πελοποννήσιοι αν και ευεργετημένοι τον γιουχάριζαν.Οι φίλοι του Φιλίππου εξοργίστηκαν αλλά ο Φίλιππος είπε: “ Αν οι Πελοποννήσιοι ευεργετημένοι συμπεριφέρονται έτσι, φανταστείτε τι θα κάνουν αν τους βλάψω”


Ο ποιητής Ερμόδοτος σε ποίημα του παρουσίασε τον βασιλιά Αντίγονο ως υιό του ήλιου, αλλά ο Αντίγονος του είπε: “ ο δούλος που κρατά το ουροδοχείο δεν θα έχει τέτοια ιδέα για μένα”


Ο Φίλιππος έγραψε στους Σπαρτιάτες όταν έμπαινε στην χώρα τους, τι από τα δύο θέλουν, να μπει ως φίλος ή ως εχθρός, και αυτοί απάντησαν: ¨ούτε το ένα ούτε το άλλο¨


Κάποιος κλώτσησε τον Σωκράτη χωρίς αυτός να αντιδράσει. Οι συνομιλητές του απόρησαν και τον ρώτησαν πως ανέχθηκε κάτι τέτοιο, και αυτός απάντησε: “ Αν με κλοτσούσε γάιδαρος, εγώ θα έπρεπε να τον πάω στα δικαστήρια;”


Επαινούσαν τον Αντισθένη κάποιοι κακοί, και ο φιλόσοφος αναρωτήθηκε:” Μήπως έκανα κάτι κακό;”


Ένας γιατρός εξέταζε τον Παυσανία τον γιο του Πλειστώνακτου και του είπε ότι τίποτα κακό δεν έχει, και κείνος τον ρώτησε: ¨ούτε που έχω εσένα για γιατρό;¨


Ένας άλλος γιατρός είπε στον Παυσανία του Πλειστώνακτου: ¨Παυσανία γέρασες¨ και του απαντά αυτός: ¨τα κατάφερα επειδή δεν είχα εσένα γιατρό¨


Επέστρεφε ο Διογένης απο τους Ολυμπιακούς αγώνες και τον ρώτησαν αν είχε πολύ κόσμο, αυτός απάντησε: “ Κόσμος πολύς, μα άνθρωποι λίγοι”


Ιερέας στην Σαμοθράκη ρωτούσε τον Σπαρτιάτη Λύσανδρο: “ Ποιά ήταν η πιο ασεβής πράξη που έκανες;”
ο Σπαρτιάτης είπε: “ Δεν χρειάζεται να την αναφέρω σε σένα, την ξέρουν οι θεοί”
ο ιερέας επέμενε: “ Πρέπει οπωσδήποτε να την πεις”
ο Σπαρτιάτης ρωτά: “ Σε ποιόν πρέπει να την πω, σε σένα ή στον θεό;”
ο ιερέας είπε: “ στον θεό”
τότε ο Σπαρτιάτης είπε “ Εσύ τότε φύγε απο δω”


Η μητέρα του Διονύσου του πρεσβύτερου, αν και σε μεγάλη ηλικία ζήτησε απο τον γιό της να την παντρέψει, και εκείνος της απάντησε: “ Μπορεί ως τύραννος να παραβιάζω τους νόμους της πόλης, αλλά είναι αδύνατον να παραβιάσω τους νόμους της φύσης”


Ο Δημοσθένης έλεγε στον Φωκίωνα: “ Οι Αθηναίοι θα σε σκοτώσουν αν παραφρονήσουν” και εκείνος απάντησε: “ Εσένα θα σε σκοτώσουν αν έρθουν στα λογικά τους”


Ο Ισοκράτης απο ένα φλύαρο υποψήφιο μαθητή του ζήτησε διπλό μισθό, και όταν ο μαθητής ζήτησε να καταλάβει τον λόγο ο Ισοκράτης του εξήγησε: “ Τον ένα μισθό θα τον δίνεις για να μάθεις να σωπαίνεις και τον δευτερο για να μάθεις να μιλάς”


Όταν ετοιμαζόταν να μιλήσει ένας ανόητος και φλύαρος, ο Θεόκριτος είπε: “ τώρα η γλώσσα θα τρέχει σαν ποτάμι απο ένα μυαλό που τρέχουν λίγες στάλες "


Κάποιος που τιμωρούνταν για κάποια πράξη έλεγε: ¨αμάρτησα χωρίς να το θέλω¨του λέει ένας Λάκωνας: ¨δέξου και την τιμωρία χωρίς να το θέλεις


Ο Αντισθένης μακρυγορούσε κάποτε σε μια διάλεξη, και ο Πλάτωνας παρατήρησε: “ Αγνοείς ότι το μέτρο του λόγου δεν είναι αυτός που μιλά αλλά αυτός που ακούει”


Είπε κάποιος στον Αρίστιππο, σε μια συζήτηση, ότι δεν ξέρει αν είναι προτιμότερος ο πλούτος απο την σοφία, διότι βλέπει συχνά τους σοφούς να χτυπάνε τις πόρτες των πλουσίων, τότε του απάντησε ο Αρίστιππος “ και οι γιατροί επισκέπτονται τα σπίτια των πλουσίων, ποιός όμως δεν θα προτιμούσε να είναι ο θεραπευτής παρά ο άρρωστος;;;”


Ο Διογένης βλέποντας κάποιον να δείχνει ερωτευμένος με μια πλούσια μεσόκοπη είπε: “ αυτός δεν κάρφωσε τα μάτια του σε αυτήν, αλλά τα δόντια του”


Ρωτήθηκε ο Σωκράτης αν είναι σωστό ή όχι να νυμφέυεται κανείς και εκείνος απάντησε: “ θα το μετανοιώσει και στις δύο περιπτώσεις”


Ο Διογένης είπε στον Ξενιάδη που τον είχε αγοράσει για δούλο του: “ ετοιμάσου να κάνεις αυτό που θα σου πω” Ο Ξενιάδης σάστισε και είπε ότι αυτό είναι ανήκουστο και ο Διογένης του είπε: “ Αν αγόραζες γιατρό και ήσουν άρρωστος, δεν θα άκουγες τις εντολές του;”


Κάποιος πέταξε ένα ξύλο και καταλάθος πέτυχε τον Διογένη στο κεφάλι. Καθυστερημένα και κατοπιν εορτής, του είπε “πρόσεχε”
Ο Διογένης του λέει: “ μήπως πρόκειται να το ξαναπετάξεις;”


Ρώτησε κάποιος τον Σωκράτη πως θα μπορούσε να γίνει πλούσιος, και ο Σωκράτης του απάντησε: “ Αν γίνεις φτωχός στις επιθυμίες”


Ο Διογένης πρόσεξε κάποτε ένα μικρό παιδί να πίνει νερό απο μια πηγή με τα χέρια του. Πέταξε το κύπελλο λέγονας: “ αυτό το μικρό παιδί με ξεπέρασε σε απλότητα”


Ο Βίωνας όταν είδε ένα φθονερό άνθρωπο να περνάει στεναχωρημένος σκέφτηκε: “ ή μεγάλο κακό συνέβη σε αυτόν ή σε κάποιον άλλον ευτυχές γεγονός”


Κάποτε ο Αντισθένης γύρισε τον μανδύα που φορούσε έτσι ώστε να φανούν οι τρύπες, για να δείξει την απλότητα του. Ο Σωκράτης που είδε την κίνηση του είπε: “ Αντισθένη, μέσα απο τις τρύπες του ρούχου σου βλέπω καθαρά την ματαιοδοξία σου”


Ταξίδευε ο Βίαντας με πλοίο με κάποιους άλλους γνωστούς για την ασέβεια τους. Ξέσπασε κακοκαιρία και το πλοίο κινδύνευε, τότε οι ασεβείς άρχισαν να επικαλούνται τους θεούς, ο Βίαντας όμως τους φώναξε: ¨Σταματήστε τις προσευχές γιατί αλλοίμονό μας και αν πάρουν χαμπάρι οι θεοί ότι είστε και σεις μέσα στο πλοίο”


Η Ξανθίππη είπε στον Σωκράτη με παράπονο: “ Σε καταδίκασαν άδικα” και της απαντά ο Σωκράτης: “ τι ήθελες να με καταδικάσουν δίκαια;;;;”


Μια μέρα η Ξανθίππη έβαλε τις φωνές στον Σωκράτη και του πέταξε ένα κουβά με βρώμικα νερά, εκείνος ατάραχος είπε: “ Η Ξανθίππη κάνει ότι και ο Δίας, πρώτα βροντά και μετά βρέχει”


Κάποιος ταξιδιώτης μόλις είχε γυρίσει και ρώτησε έναν μάντη για τους δικούς του και εκείνος του είπε: “ όλοι καλά είναι, το ίδιο και ο Πατέρας σου”, ο ταξιδιώτης του είπε: “ ο Πατέρας μου έχει πεθάνει εδώ και δέκα χρόνια” ο μάντης για να το καλύψει: “ εννοούσα τον πραγματικό πατέρα σου”


Ο Δημάρατος (Σπαρτιάτης Βασιλιάς που πήγε με τους Πέρσες) ακούγοντας έναν κιθαρωδό είπε: ¨δεν μου φαίνεται να φλυαρεί άσχημα...¨


Ο Δημάρατος ρωτήθηκε σε κάποια συνέλευση, αν παρέμεινε σιωπηλός επειδή δεν είχε κάτι να πει ή λόγω βλακείας, και αυτός απάντησε: ¨ένας βλάκας δεν μένει ποτέ σιωπηλός¨


Στους πρεσβευτές εκ Σάμου, που ήταν πολύ φλύαροι, είπαν οι Σπαρτιάτες: ¨Τα πρώτα μας διέφυγαν και δεν καταλάβαμε την συνέχεια, επειδή μας διἐφυγαν τα πρώτα¨


Μετά την φυγή του, ο Παυσανίας ο γιος του Πλειστώνακτου, Επαινούσε τους Λακεδαιμόνιους στην Τεγέα, και κάποιος του είπε: ¨γιατί δεν έμεινες στην Σπάρτη μόνο μας κουβαλήθηκες εδώ;¨ και απαντάει ο Παυσανίας: ¨Για τον ίδιο λόγο που και οι γιατροί δεν μένουν κοντά στους υγιείς αλλά πάνε εκεί που υπάρχουν άρρωστοι¨


Όταν οι έφοροι της Σπάρτης καταδίκασαν τον Θηκταμένη σε θάνατο αποχώρησε χαμογελώντας. Όταν κάποιος παρευρισκόμενος τον ρώτησε αν καταφρονεί τους θεσμούς της Σπάρτης και γι αυτό χαμογελά απάντησε: ¨όχι, απλά ευθυμώ επειδή αυτό το πρόστιμο θα το πληρώσω χωρίς να χρειαστεί να δανειστώ


Κάποτε κάποιοι Λάκωνες έβλεπαν έναν πίνακα ζωγραφικής στον οποίο οι Λάκωνες σφαγιάζονταν από τους Αθηναίους, και σχολιάζει ένας Λάκωνας: ¨τι ανδρείοι είναι οι Αθηναίοι...στον πίνακα...


Ο Λεωτυχίδας ο πρώτος, όταν κάποιος του είπε ότι είναι ευμετάβολος απάντησε: ¨λόγω των περιστάσεων και όχι λόγω ελαττωμάτων όπως εσείς


Κάποιος ρώτησε τον Λεωτυχίδα τον πρώτο τον Σπαρτιάτη το πως θα μπορεί κάποιος να διαφυλάξει τα παρόντα αγαθά απάντησε: ¨αν δεν εμπιστεύεται τα πάντα στην τύχη


Όταν πάλι κάποιος ρώτησε τον Λεωτυχίδα τον πρώτο για ποιο λόγο οι Σπαρτιάτες πίνουν λίγο απάντησε: ¨Για να μην αποφασίζουν οι άλλοι για εμάς αλλά εμείς για τους άλλους


Κάποιος ενημέρωσε τον Πλείσταρχο γιο του Λεωνίδα, ότι κάποιος κακολόγος τον επαίνεσε. Αναρωτήθηκε ο Πλείσταρχος: ¨μπας και του είπαν ότι πέθανα; διότι αυτός δεν είναι ικανός να πει καλή κουβέντα για κανέναν ζωντανό


Όταν στην εσωτερική πλευρά της πύλης τυλίχθηκε φίδι γύρω από τον σύρτη και οι μάντεις αποφάνθηκαν ότι πρόκειται για σημεία και τέρατα, είπε τότε ο Λεωτυχίδας του Αρίστωνος (αυτός δεν ήταν το ίδιο πρόσωπο με τον Λεωτυχίδα τον πρώτο): ¨όχι βέβαια, από ότι μου φαίνεται, αν ο σύρτης είχε τυλιχθεί γύρω από το φίδι θα ήταν σημείο και τέρας


Όταν κάποιος πετάχτηκε και μίλησε για πράγματα που δεν ήταν καθόλου άχρηστα σε στιγμή εντελώς άσχετη και άκαιρη, του λέει τότε ο Λέων ο γιος του Ευκρατίδα: ¨Ξένε, μην λες αυτό που πρέπει όταν δεν πρέπει


Αριστοτέλης: "Όταν τα πράγματα δεν γίνονται όπως θέλουμε, τότε πρέπει να τα θέλουμε
όπως γίνονται


Επίκουρος: "Κακό πράγμα η ανάγκη, αλλά δεν είναι ανάγκη να ζει κάποιος δημιουργώντας πολλές ανάγκες"


Επίκουρος: "Αν θέλεις να κάνεις κάποιον πλούσιο, μην του προσθέτεις χρήματα, να του αφαιρείς επιθυμίες"


Ο πολύ καλός γιατρός Περίανδρος τον οποίον επαινούσαν όλοι πάρα πολύ είχε την κακή συνήθεια να γράφει κακά ποιήματα, και ο Αρχίδαος γιός του Αγησιλάου του είπε: ¨Γιατί Περίανδρε τέλος πάντων, έχεις την λόξα να προτιμάς αντί για καλό γιατρό να σε αποκαλούν κακό ποιητή;


Ο Λεωνίδας ο γιος του Αναξανδρίδα ( Ο γνωστός Βασιλιάς των Λακεδαιμόνιων) όταν ειπώθηκε από κάποιον ότι από τα βέλη των βαρβάρων δεν θα μπορεί ούτε το φως του ήλιο να δει, απάντησε: ¨Ευχάριστο θα είναι αυτό, διότι θα τους πολεμήσουμε υπό σκιάν¨



Όταν ρωτήθηκε ο Πολύδωρος ο Λακεδαιμόνιος γιατί οι Σπαρτιάτες ρίχνονται στους κινδύνους του πολέμου με τόση ανδρεία απάντησε: Επειδή έμαθαν να ντρέπονται τους αρχηγούς και όχι να τους φοβούνται


Όταν είδε κάποιος πως τα σκληρά αμύγδαλα πωλούνταν σε διπλή τιμή είπε: μήπως σπανίζουν οι πέτρες;


Ένας από το Άργος είπε: ¨στα μέρη μας υπάρχουν αρκετοί τάφοι Σπαρτιατών¨ και του απαντά ο Σπαρτιάτης; ¨Στα δικά μας πάλι δεν υπάρχει ούτε ένας τάφος των Αργείων¨ (δηλ οι Αργείοι δεν τόλμησαν ποτέ να επιχειρήσουν κατά της Σπάρτης)